= מוצאי שבת קודש - ב' דחול המועד סוכות - אושפיזא דמשה =

ארום 11:00 אויפדערנאכט איז דער רב אריינגעקומען בסוכה הגדולה שעל יד בית מדרשינו הגדול צום סעודת אושפיזין רבתי - שמחת בית השואבה במעמד אלפי אנשי שלומינו,

דער רב האט זיך ארויסגעלאזט אין פייערדיגע ריקודין אויפ'ן פלאץ פאר עטליכע מינוט,

דערנאך האט זיך דער רב געוואשן צום סעודה, מ'האט געזינגען זמירות מלוה מלכה,

מ'האט אויפגעגעבן די פיש, דער רב האט געמאכט א לחיים און געוואונטשן פאר'ן גאנצן ציבור.

מ'האט אויפגעגעבן די זופ,

במשכ'ן מעמד האט די מוזיק געשפילט, ביי פילע ניגונים האט דער רב מורא'דיג געקאכט, און ביי עטליכע זיך ארויסגעלאזט אין פייערדיגע ריקודין לכבוד שמחת בית השואבה ווען דער גאנצער ציבור הייבט זיך מיט אין די דערהויבענע טענץ.

מיט די שיר המעלות האט דער רב מכבד געווען הרב ר' יוסף פריעדמאן שליט"א, הרה"ג ר' יוסף אשר זילבערשטיין שליט"א - מו"ץ בקהילתינו הק', הרה"ח ר' בנימין ליכטנשטיין הי"ו, הרה"ג ר' מרדכי יוסף ווייסמאנדל שליט"א - ר"מ בישיבה קטנה סניף היכל התורה, הרה"ג ר' מנחם זאב שטערן שליט"א - מו"ץ בקהילתינו הק', הרה"ג ר' עזרא משה כאירה שליט"א - מו"ץ בקהילתינו הק'.

דער רב האט משמיע געווען דברי תורה לכבוד היום,

צום ערשט האט דער רב ארויסגעברענגט אז עטליכע פון די זיידעס - רבותינו הקדושים לבית סיגוט האבן נישט גערעדט קיין דרשות במשך די ימי חול המועד, אבער די טאטע זז"ג פירט זיך יא צו רעדן, און עטליכע פון די זיידעס האבן יא גערעדט,

און אויסגעפירט אז וויבאלד ס'איז א שאלה, אבער אז מ'וועט זאגן נאך א פשט אויף די תורה פון שלש סעודות, איז דאך זיכער נישט קיין פראבלעם, ווייל מ'איז ממשיך די שלש סעודות תורה.

דער רב האט ארומגערעדט בעיקר ענינים איבער די גדלות פון משה רבינו רעיא מהימנא, צווישן אנדערע האט דער רב ארויסגעברענגט אז קיין איין צדיק האט נישט געקענט זאגן פאר'ן אויבערשטן זאל נישט טוהן א געוויסע זאך, דער איינציגסטער וואס האט עס געקענט טוהן איז געווען משה רבינו אזויווי מ'זעהט עטליכע מאל אין די תורה,

ווייל קיינער קען נישט זאגן פאר א בעל הבית 'דו טארסט נישט יעצט אריינגיין אין דעם צימער', דער בעה"ב וועט דאך אים ארויסווארפן,

משא"כ אן עבד וואס צ.ב. וואשט אויף די פלאר, קען זאגן פאר'ן בעה"ב אז ער זאל נישט אריינגיין יעצט דא, און דער בעה"ב וועט זיך נישט בייזערן ווייל ער ווייסט אז ס'איז לתועלת,

דאס האט משה רבינו זיך געפריידט, 'ישמח משה במתנת חלקו, כי עבד נאמן קראת לו', אז מ'האט אים אנגערופן אן עבד, און א געטרייע עבד וואס דער בעה"ב ווייזט אז ער מיינט זיין טובה קען זאגן פאר'ן בעה"ב טוה נישט דאס, טוה נישט יענס.

דער רב האט ארויסגעברענגט דעם גרויסן כח פון משה רבינו אז ער האט געקענט בעטן פונעם אויבערשטן אויף א אנדערע צייט, אזויווי ער האט געפרעגט פרעה ווען די מכה זאך אוועקגיין, און אויסגעפירט פרעה'ס בקשה אז ס'זאל זיין למחר, אבער סתם צדיקים האבן נישט געהאט דעם כח,

מיט דעם האט דער מסביר געווען פארוואס מען איז נישט מתפלל אויף גשם די ערשטע טעג סוכות, ווייל סתם מענטשן האבן נישט דעם כח פון בעטן יעצט אויף אן אנדערן זמן.

דער רב האט א לענגערע צייט ארומגערעדט עובדות וסיפורים פון הרה"ק ר' חנה מ'קאלאשיץ זצ"ל הי"ד לרגל די יומא דהילולא קדישא וואס איז געפאלן בעצם היום, דער רב האט ארומגערעדט בגודל קדושתו, זיין געקניפטע און געבינדענע יחוס צום צאנזער רב זי"ע, זיין תורה, עבודה, גמילות חסדים, און בפרט וויפיל ער האט זיך אוועקגעגעבן פאר אידישע קינדער ממש אין לשער, און נאך.

דער רב האט צוגעענדיגט מיט ברכות לרוב, מ'זאל זוכה זיין צו אלע השפעות טובות בזכות די מצות סוכה, און בזכות משה רבינו, ביז'ן ביאת גואל צדק בב"א.

דער רב האט זיך ארויסגעלאזט אין פייערדיגע ריקודין מיטשלעפענדיג דעם ריזן ציבור וועלכע האבן איבערגעפילט דעם גאנצן סוכה הגדולה אין געהויבענע טענץ לכבוד שמחת בית השואבה.

מ'האט געבענטשט, מיט ברכת המזון האט דער רב מכבד געווען בנו הגה"צ ר' חיים הערש שליט"א - אב"ד ראצפערט.

מ'האט געענדיגט ארום 1:35, און דער רב איז אהיים לביתו.

א גוטן מועד.