= סעודת ליל הושענא רבה בסודה הגדולה החדש שע"י בית המדרש הגדול ד'סאטמאר אין וויליאמסבורג בראשות הגה"צ אבדק"ק ור"מ סאטמאר וויליאמסבורג שליט"א, במעמד אלפי אנשי שלומינו =

ארום 11:45 איז דער רב אריינגעקומען אינעם סוכה הגדולה צום סעודת הושענא רבה,

דער רב האט איינגעלאדנט די אושפיזין און זיך געוואשן סעודה,

מען האט אויפגעגעבן די מאכלים אזויווי יו"ט,

במשכ'ן סעודה האט מען געזינגען פילע ניגוני התעוררות, ניגוני ימים נוראים, און נאך.

נאך די פיש האט דער רב געמאכט א לחיים און געוואונטשן 'א גוט קוויטל' פאר'ן גאנצן ציבור,

מיט די שיר המעלות האט דער רב מכבד געווען: הרה"ח ר' אלי' דוד גרינפעלד הי"ו און הרה"ח ר' דוד באש הי"ו און הרה"ח ר' דוד אהרן וויינשטאק הי"ו.

דערנאך האט דער רב משמיע געווען די פלאם פייערדיגע דרשת הושענא רבה כמנהג רבותינו הקדושים לבית סיגוט, דברי תורה בדברי התעוררות וכיבושין מיט בכיות נוראות,

דער רב האט זיך געשטעלט אויפ'ן קאפיטל שיר המעלות מממעקים קראתיך השם און עס אויסגעטייטשט אויף עטליכע אופנים במשכ'ן דרשה.

אבותינו ורבותינו פלעגן זאגן דעם דרשת הושענא רבה, אויפדערנאכט, און מיט בכיות, אנגעהויבן פונעם זיידן ז"ל דער הייליגער ישמח משה,

זיי פלעגן זאגן דעם באקאנטן משל, און דער רבי ז"ל פלעגט עס זאגן צופרי פאר די הושענות, מיט'ן מלך װאס איז געקומען אין שטאט, און ס'איז געווען עטליכע ערליי מענטשן וואס זענען געקומען אין אנדערע צייטן, דער וואס איז אנגעקומען ווען דער מלך געזעגנט זיך שוין פון שטאט, איז א גרויסע בושה, אבער אז ער זאגט אז קומט לכבוד המלכות, קען מען אים נאך אננעמען.

דער רב האט אויסגעשריגן אז מ'קען נאך איינרייסן, דער רבי ז"ל פלעגט בעטן אז מ'זאל אים אינזין האבן מיט גרויס עניוות אז ער גארנישט, ער האט געבעטן אז מ'זאל מתפלל זיין פאר אים אז ער זאל האבן די זכי' צו זאגן אמת'דיגע דיבורים פאר'ן אויבערשטן, וואס קענען מיר שוין זאגן.

אידישע טרערן פעלט זיך אזוי וויכטיג אויס, הושענא רבה קען מען אריינכאפן און אויס'פועל'ן, מ'זאל נישט ארויסלאזן דעם געלעגנהייט.

משיח שטייט יעדע יאר ביים כסא הכבוד און בעהט אז ער זאל קומען, יעדע יאר גייט ער ארויס מיט גרויסע בושות, יעדער באקומט וואס זיי ווילן און ער נישט,

אבער משיח קומט יעדע יאר מיט א פרישע טענה, די מצב פון כלל ישראל איז ערגער און ביטער, לויט די היינטיגע מצב און ביטערקייט אפשר איז שוין געקומען די צייט, דער שטן ווייסט אז משיח איז גערעכט, און טראכט אז אפשר יעצט וועט מען אים נאכגעבן, און וועגן דעם ווערט די שטן צומישט ראש השנה, און וועגן קען זיין א מ'וועט דאס יאר אויס'פועל'ן אפי' מ'האט ביז יעצט נישט געקענט,

אפי' ס'איז אזא שווערע וועלט, פונדעסטוועגן דאך איז דא א ציבור אידן וואס קומען זיך צוזאם און בעטן עד מתי.

דער זיידע ז"ל דער ברך משה האט געטייטשט הושענא למענך בוראינו, באשעפער איז שולדיג אז מ'זעהט אזוי אױס, לך לאומן שעשאני.

דער רב האט נאכגעזאגט אז דער באשעפער הערט געווענליך נישט אױס די תפילות אויב מ'האט א פארשמירט פנים, מ'האט נישט קיין צלם אלוקים, הראיני את מראיך און נאכדעם השמיעיני את קולך, אבער הושענא רבה זאגט מען פאר'ן אויבערשטן קוק נישט אויף מיין פנים, אינווייניג וויל א איד זיין גוט.

אידן זענען אין גלות, מ'איז אין די אייגענע גלות, מ'איז געפאנגען ביי זיך, די מלאכים פון די עבירות צווינגן צו טוהן ווײטער, אבער והוא יפדה את ישראל מכל עונותיו, דער באשעפער וועט אויסלייזן אױך פון די אייגענע גלות.

יעדע תנועה קלה, יעדע קרעכץ פון א איד, איז מורא'דיג חשוב און טייער און עס ברעכט אויף אייזערנע טויערן, מיט דעי ביסל וואסער קען מען פועל'ן אלעס.

דער רב האט צוגעענדיגט מיט ברכות לרוב, אז דער אויבערשטער זאל מצרף זיין די תפילות פון אבותינו ורבותינו הקדושים, מ'וועט זיכער פועל'ן, דער באשעפער וועט אונז אויסלייזן, ס'וועט זיין א שנת אורה, ברכה, גאולה וישועה, דער טאטע זז"ג וועט אונז פירן בקרוב קעגן משיח צדקינו בב"א.

דער רב האט געבענטשט על הכוס,

מען האט געענדיגט ארום 1:00, און דער רב האט זיך ארויסגעלאזט אויפ'ן וועג קיין קרית יואל וואו דער רב וועט וויילן אויף יו"ט שמיני עצרת און שמחת תורה בצל הקודש פון אביו הגדול כ"ק מרן רבינו הגה"ק שליט"א.