זכרנו לחיים:

כלל ישראל וועט אויפטרייבן 250,000 דאָלאַר צו ראַטעווען איד פון דער תלי' (רח"ל)

הרה"ג רבי חי"ד ווייס שליט"א דומ"ץ סאַטמאַר-אַנטווערפּן און אבד"ק דזיקוב-מעליץ שליט"א מיט מכתבי קודש – באַרימטער אַדוואָקאַט אַלען דערשאָוויץ אַנגאַזשירט צו העלפן פאַרזיכערן באַפרייאונג – "סולכאַ" מיט איראַקער שבטים-פירער צו באַפרייען איד אין אויסטויש פאַר געלט

דרוקט דא 

ניו יאָרק. – אַ מאַסיווער קאַמפּיין "זכרנו לחיים" איז אונטערגענומען געוואָרן אין די טעג, צו העלפן פאַרזיכערן די רעטונג פון אַ איד וועלכער זיצט אין אַ תפיסה אין איראַק אונטער גאָר שווערע אומשטענדן, און יעדן איינציגסטן טאָג איז ער אונטער אַ סכנה אַרויסגעפירט צו ווערן צו דער תלי', רח"ל.
אין די לעצטע טעג זענען ערשינען מכתבי קודש פון הרבנים הגאונים הצדיקים שליט"א, הרה"ג רבי חי"ד ווייס שליט"א דומ"ץ סאַטמאַר-אַנטווערפּן און אבד"ק דזיקוב-מעליץ שליט"א, וועלכע זענען שוין עוסק פאַר יאָרן אין דער מצוה פון פּדיון שבויים, במסירת נפש ממש, אין וועלכע זיי רופן דעם ציבור זיך אָנצורופן וואַרעם צו ראַטעווען דעם איד. דער סאַטמאַרער דיין האָט צוגעשטעלט זיין אייגענע צדקה באַנק אַקאַונט כדי צו אויפטרייבן דאָס געלט און וועט זיין עומד על המשמר צו פאַרזיכערן אַז דאָס געלט ווערט נאָר איבערגעגעבן ווי נאָר דער איד ווערט טאַקע באַפרייט.
ס'רעדט זיך פון בנימין (בן) כאַסין, וועלכער האָט זיך אום תשע"ד, ווען ער איז געווען 21 יאָר אַלט, זיך צוריקגעקערט צו זיין היימלאַנד, איראַקישער-קורדיסטאַן כדי צו באַזוכן זיין זיידע-באַבע, וועלכע האָבן דאַן געוואוינט אינעם קורדישן טייל פון איראַק.

בנימין איז געבוירן געוואָרן אין יאָר תשנ"ד אין דעם איראַקישן קורדיסטאַן. ער האָט זיך געצויגן מיט זיין משפּחה קיין ארץ ישראל אין תשנ"ו, ווען ער איז געווען בלויז צוויי יאָר אַלט. אין זיין יוגנט האָט ער געלערנט אין פרומע חדרים אין ארץ ישראל. אין עלטער פון אַכט יאָר האָט זיין משפּחה זיך געצויגן קיין קאַנאַדע וואו די משפּחה האָט אנגעהערט צו דער קהלה פון הרב שלמה זלמן ז"ל. ביי די פופצן יאָר האָט ער זיך צוריקגעצויגן קיין ארץ ישראל.

מלחמה קעגן אייסיס
בשעת בנימין האָט געוויילט אין איראַק האָט די אַרכי-פאַנאַטישע און מאָנסטערישע גרופּע פון איסלאַמיסטן, באַוואוסט אַלס "אייסיס", זיך געהויבן דעם קאָפּ און אָנגעפאַנגען צו בושעווען איבער איראק און סיריע.

אין אַ צייט פון בלויז עטליכע וואָכן האָט די גרופּע פאַרכאַפּט ריזיגע שטרעקעס. איבעראָל וואו די אייסיס קעמפער זענען אָנגעקומען האָבן זיי דורכגעפירט ברוטאַלע מערדערייען און פּייניגונגען אויף אומשולדיגע פרויען, קינדער און עלטערע לייט, ספּעציעל אַזעלכע וועלכע זענען נישט געווען קיין סוני-מוסולמענער.

ס'האָט נישט געדויערט לאַנג איידער אייסיס האָט דערגרייכט מאָסול, די צווייט-גרעסטע שטאָט אין איראַק, און איינגענומען אַ גרויסער חלק פון דעם אַרומיגן נינוה פּראָווינץ. דאָס קומענדיגע אין דער רייע איז געווען קורדיסטאַן, וואָס געפינט זיך אויף צפון פון נינוה, וואו די אָרטיגע קורדישע באַפעלקערונג געניסט פון אַ טיילווייזער אויטאָנאָמיע.

די קורדן האָבן געהערט די שוידערליכע קלאַנגען וועגן די מערדערייען פון אייסיס און געוואוסט וואָס ס'ערוואַרט זיי אויב אייסיס גרייכט קורדיסטאַן. די קורדישע אַרמיי, באַוואוסט אַלס די פּעשמערגאַ, האָט זיך אָרגאַניזירט אין דער איילעניש, צו שטעלן אַ ווידערשטאַנד.

דרוקט דא 

ווען בנימין איז אָנגעקומען קיין קורדיסטאַן האָט אַ שטאַרקע פּאַטריאָטישע שטימונג געהערשט אַרום דעם גאַנצן איראַקישן קורדיסטאַן; צענדליגער טויזנטער קורדן האָבן געשטראָמט צו די אַרמיי באַזעס צו באַקומען טרענירונג צו קעמפן קעגן דעם שונא. אַלע האָבן געוואוסט וואָס ס'דראָעט פאַר זיי און זייערע פאַמיליעס אויב אייסיס דערגרייכט קורדיסטאַן, און זענען געווען אויסן צו אָפּהאַלטן דעם שונא און אים צוריקשטויסן.

בנימין האָט געזען דעם פּחד, ער האָט געשפּירט די אָנגעצויגנקייט. מאָסול איז געווען בלויז אַ שפּאַן אַוועק, און ער האָט זיך געזאָרגט פאַר דער זיכערהייט פון זיין זיידע-באַבע; ער האָט באַשלאָסן זיך אָנצושליסן אינעם קאַמף קעגן אייסיס, און במשך פון לאַנגע חדשים האָט ער געהאָלפן באַשיצן סולימאַניאַ, די שטאָט וואו זיין זיידע-באַבע האָבן געוואוינט, פון אייסיס.
אום סיון תשע"ה, ווי נאָר ס'איז געוואָרן אַביסל רואיגער, האָט בנימין זיך ערלויבט צו נעמען אורלויב פונעם שלאַכטפעלד און פאָרן באַזוכן זיין זיידע-באַבע, און דאָס איז געווען ווען ער איז אַרעסטירט געוואָרן אויף אַ מאָרד קלאַגע.

די טראַגישע געשיכטע
לויט ווי דער "וואַשינגטאָן פּאָוסט" האָט געשריבן אין יענער צייט איז די מעשה געווען אַז זיצנדיג אינעם טעקסי, אויפ'ן וועג אַהיים, האָט ער באַקומען אַ טעלעפאָן רוף, און דער 28-יעריגער דרייווער האָט אים אונטערגעהערט רעדן העברעאיש און זיך געכאַפּט אַז זיין פּאַסאַזשיר איז אַ איד; ער איז געוואָרן אינגאַנצן היסטעריש און דערקלערט אַז ער נעמט אים דירעקט צו אייסיס.
לויט דער צייטונג האָט בנימין פּרובירט זיך איינצו'טענה'ן מיט אים און אים איבערצייגן ער זאָל עס נישט טאָן, אָבער דער אַראַבער איז נאָר געוואָרן מער ווילד און אַגרעסיוו. אונטער דרוק האָט בנימין רעאַגירט אימפּולסיוו און אַרויסגעצויגן זיין מיליטערישן ביקס, און געפאָדערט פונעם דרייווער זיך אָפּצושטעלן, און ווען דאָס האָט נישט געאַרבעט האָט ער אים געשאָסן אין אַ פוס.
בנימין איז אַרויס פון קאַר און גערופן הילף מיט זיין סעלפאָן. אין דער פאַרשטופּטער געגנט פון קורדיסטאַן האָט געדויערט אַ לענגערע צייט פאַר די הילפס-אַגענטורן אָנצוקומען, און אינצווישן האָט דער דרייווער פאַרלוירן זייער אַסאַך בלוט. פאַר עטליכע טעג האָט דער פּאַרשוין זיך געראַנגעלט צווישן לעבן און טויט, איידער ער איז געשטאָרבן.
און דאָס איז געווען גאָר ביטערע נייעס פאַר בנימינ'ען, ווייל ווי באַקאַנט שפּילט נקמה אַ וויכטיגע ראָלע אין דער מיטל-מזרח קולטור. ביי זיי גילט דער כלל פון נפש תחת נפש, אָבער אין בוכשטעבליכן זין פון וואָרט; אויב עמיצער האָט גע'הרג'עט אַ מענטש דאַרף מען אים הרג'ענען, און אין פאַל מען קען יענעם נישט כאַפּן, דאַרף מען אומברענגען עמיצן פון זיין משפּחה. 
בנימין איז אַרעסטירט געוואָרן. פאַר עטליכע טעג איז ער אַריבער ברוטאַלע פּייניגונגען, ווי ס'איז נאָרמאַל אין יענע פּרימיטיווע ערטער. עווענטועל איז ער אַריינגעשליידערט געוואָרן אין אַ פינסטערער טורמע אין סולימאַניאַ, אינאיינעם מיט גאָר נידעריגע און פינסטערע פּאַרשוינען.

זאַלץ צו די וואונדן
דאָ האָט די געשיכטע אָנגענומען אַן אומגעראָכטענע ווענדפּונקט: אום ווינטער תשע"ז איז אַן ארץ ישראל'דיגע אָרגאַניזאַציע אַנגאַזשירט געוואָרן צו אויפטרייבן אויסלייז-געלט צו באַפרייען בנימינ'ען.
אין דער מוסולמענישער וועלט איז פאַראַן בלויז איין וועג צו באַפרייען פון תפיסה עמיצן וואָס ווערט אָנגעקלאָגט אין מאָרד און דאָס איז אויב מען מאַכט, וואָס ווערט גערופן אין אַראַביש, אַ "סולכאַ" (ענליך צום לשה"ק וואָרט סליחה), אַ פאַרשטענדעניש אונטער וועלכן צוויי זייטן וועלכע האָבן אַ סכסוך קומען זיך דורך און מאַכן שלום. כדי דאָס צו עררייכן גיבט דער צד וואָס האָט געטאָן אַן אומרעכט עפּעס פאַר דעם צד וואָס איז באַקריוודעט געוואָרן, צי דאָס איז לאַנד, שאָף אָדער געלט.

אידן זענען נתבעים ונותנים, נאָכדערצו ווען מען הערט אַז ס'האַנדלט זיך פון אַ איד וועמען ס'דראָעט רח"ל טויט שטראָף, און אין אַ צייט פון עטליכע טעג איז אויפגעטריבן געוואָרן אַ סכום פון 120,000 דאָלאַר.

אָבער צום באַדויערן האָט זיך עווענטועל אַרויסגעשטעלט אַז דער מענטש וועלכער האָט אַנגאַזשירט די אָרגאַניזאַציע האָט נישט געהאַט קיין אויפריכטיגע כוונות, און די אָרגאַניזאַציע האָט צוריקגעגעבן דאָס גאַנצע געלט פאַר אַלע נדבנים.

ליידער איז עס נישט געווען דער איינציגסטער פאַל. פּראָפעסיאָנעלע באַטריגער, סיי אין איראַק און אויך אין מדינת ישראל, האָבן דערשנאַפּט אַז דאָ איז פאַראַן אַ תמימות'דיגער ספרדי'שער משפּחה אין אַ פאַרצווייפלטער לאַגע, און האָבן זיך געוואָנדן צו זיי און אָנגעבאָטן הילף, און במשך פון די יאָרן אַרויסגעשלעפּט פון זיי צענדליגער טויזנטער דאָלאַר.
די מאַמע פון בנימין, וואָס איז ליידער פון צרות קראַנק געוואָרן, האָט אַוועקגעגעבן דרייסיג טויזנט דאָלאַר - איר גאַנצע אָפּגעשפּאָרטע פאַרמעגן - פאַר אַן איראַקער אַדוואָקאַט, וועלכער האָט פאַרשפּראָכן איר צו העלפן אָבער איז דאַן פאַרשוואונדן געוואָרן מיט'ן געלט. ווידעראום מרת שושנה אַראָן, אַ מומע פון בנימין וועלכע וואוינט אין קאַנאַדע, האָט פאַרקויפט יעדן ווערטפולן חפץ וואָס זי האָט פאַרמאָגט, כדי אויפצוקומען מיט געלט פאַר די אַלע אַדוואָקאַטן און אַקטיוויסטן וועלכע האָבן פאַרשפּראָכן צו העלפן.

אַ שיין פון האָפענונג
אום תשע"ט האָט די אויבנדערמאַנטע אָרגאַניזאַציע אַנגאַזשירט דעם פרומען אידישן אַדוואָקאַט, ר' אברהם (אַלען) לאָווי, אַ ליסקער אייניקל, און אָפּשטאַמיגער פון הרה"ק רבי צבי הירש מליסקא זצ"ל, בעל אך פּרי תבואה, וועלכער האָט אין לויף פון די יאָרן זיך באַקאַנט געמאַכט צווישן פּדיון שבויים אָרגאַניזאַציעס, אַ שטייגער ווי "אל"ף", אַלס אַדרעס יעדעס מאָל וואָס אַ איד איז אין אַן עת צרה ערגעץ-וואו אין אַ פאַרשטויסענעם לאַנד אין דער וועלט, וואו דאָס לעבן פון אַ מענטש האָט נישט קיין גרויסן שוויות. ער האָט אין לויף פון די יאָרן אָנגעקניפּט גאָר אַסאַך קשרים אין דריטע-וועלט לענדער וועלכע קומען אים זייער צוניץ. גאָר אָפט נעמט ער אונטער געפאַרפולע רייזעס צו אַזעלכע לענדער וואו ס'איז נישט כדאי פאַר אַן אַמעריקאַנער בירגער צו באַזוכן. ווער רעדט אויב יענער איז אַ איד.
צום ערשטן מאָל האָבן זאַכן אָנגעפאַנגען צו פאָרן אין אַ גוטער ריכטונג. ר' אברהם האָט דאַן אַריינגעגעבן אַן אָנקלאַגע קעגן איינעם פון די שווינדלערס אינעם ניו יאָרקער געריכט און באַוויזן צו ראַטעווען צען טויזנט דאָלאַר וואָס איז אַרויסגעשלעפּט געוואָרן פון דער משפּחה בגניבה.

ר' אברהם האָט אויך אונטערגענומען מיט מסירת נפש אַ רייזע קיין איראַק, כדי אויסצופאָרשן די געשיכטע פּערזענליך און באַשטעטיגן די פאַקטן. ער האָט באַזוכט בנימין אין תפיסה און אים געטראָפן אין גאָר אַ שווערן צושטאַנד. דער אַרעסטאַנט האָט זיך געטרייסלט די גאַנצע צייט און איז געווען מורא'דיג אָפּגעשוואַכט פיזיש און אויך גייסטיג, און געשפּיגן בלוט - אַ רעזולטאַט פון די פּייניגונגען וואָס ער איז אַריבער סיי פון די וועכטערס און אויך פון די אַנדערע אַרעסטאַנטן.

ר' אברהם האָט באַזוכט איראַק פיר מאָל און דורכאויס דער צייט באַוויזן צו מאַכן אַ קשר מיט דער משפּחה. מיט דער הילף פון דעם וועלט-באַרימטן אַדוואָקאַט אַלען דערשאָוויץ האָט ער באַוויזן צו אַנגאַזשירן אַ רייע וויכטיגע אינטערנאַציאָנאַלע פיגורן וועלכע האָבן זיך אַריינגעלייגט אין דער געשיכטע, צו העלפן מיט וואָס זיי קענען.

דער גזר דין
און דאַן אום י"ח אב תש"פ (אויגוסט 8, 020') איז געקומען די שווערע בשורה אַז דאָס קורדישע געריכט האָט פאַראורטיילט בנימין צום טויט דורך דער תלי'. די דאָזיגע אַנטוויקלונג האָט שטאַרק צעטרייסלט ר' אברהם און ער האָט אָנגעפאַנגען צו אַרבעטן איבערמידליך צו טאָן וואָס ער קען, כאָטש צו ראַטעווען בנימינ'ס לעבן.

אום טבת תשפ"א האָט ער צום ערשטן מאָל באַוויזן צו באַקומען אַ פאַרשטענדעניש מיט דער משפּחה. די משפּחה האָט דאַן פאַרלאַנגט אַ מיליאָן דאָלאַר צו מסכים זיין אויף אַ סולכאַ. ר' אברהם האָט זיי אָבער מסביר געווען אַז דאָס איז אַ ריזן סומע און אַנשטאָט פּרובירט זיך אַראָפּצודינגען אויף אַ סכום פון בלויז 50,000 דאָלאַר. צוליב דעם איז פון די געשפּרעכן גאָרנישט געוואָרן.

דער איראַקער טייל פון קורדיסטאַן איז צעטיילט אין צוויי טיילן, וואָס יעדער פון זיי האָט זייער אייגענער פּרעזידענט. דער דרום-מזרח טייל פון קורדיסטאַן, וואו בען כאַסין איז אַרעסטירט געוואָרן ווערט געפירט דורך דעם טאַלאַבאַני שבט, וועמענ'ס הויפּטשטאָט איז אין סולימאַניאַ. דער דאָזיגער טייל פון קורדיסטאַן איז פאַרפּעסטעט מיט איראַנער אַגענטן. אייגנטליך, די תפיסה וואו ער איז אַריינגעשליידערט געוואָרן איז געווען רעלאַטיוו-נאָענט צו איראַן, און די איראַנער האָבן אַ שטאַרקע וואָרט אויף דעם הלוך ילך דאָרט.

ווידעראום דער צפון-מערב טייל פונעם איראַקישן קורדיסטאַן ווערט קאָנטראָלירט דורך דעם באַרזאַני שבט, וועמענ'ס הויפּטשטאָט איז אין ערביל, און מיט וועמען ר' אברהם האָט גינסטיגע באַציאונגען, און דאָרט האָט ער אַמווייניגסטנס געקענט מאַנעוורירן דורך זיינע פאַרבינדונגען אַז דער גזר דין זאָל נישט תיכף אויסגעפירט ווערן.

אַרויסנעמען בנימין פון סולימאַניאַ און אים טראַנספערירן קיין ערביל איז געווען אַ שווערע און קאָסטבאַרע אונטערנעמונג, וואָס האָט אַליין געקאָסט פופציג טויזנט דאָלאַר. אָבער אַמווייניגסטנס האָט ר' אברהם אַזוי באַוויזן אים צו ראַטעווען פון אַ באַלדיגן טויט.

ס'איז וויכטיג אונטערצושטרייכן אַז דורכאויס דער גאַנצער צייט איז ר' אברהם געווען בקשר מיט'ן סאַטמאַרער דיין פון אַנטווערפּן שליט"א, און דער דזשיקוב-מעליצער רבי שליט"א וועלכע האָבן גע'פּסק'עט אַז מען איז מחוייב צו טאָן אַלעס וואָס איז שייך צו באַפרייען אַ איד פון טויט שטראָף.

ר' אברהם האָט געאָטעמט 'אַביסעלע' לייכטער נאָכ'ן אַרויסזען בנימין פון דעם געפאַרפולן איראַנער-קאָנטראָלירטן טייל פון קורדיסטאַן. אין דער באַרזאַני-קאָנטראָלירטער תפיסה איז בנימין געווען עטוואָס מער פאַרזיכערט, אָבער דער טויט שטראָף אורטייל קען נישט אַנולירט ווערן, וויבאַלד, ווי געשריבן איז דאָס אַ קולטור-זאַך ביי די אַראַבער, אַז עמיצער וואָס האָט אומגעברענגט אַן אַנדערן מוז באַצאָלן מיט'ן לעבן.

ס'איז פאַראַן בלויז איין וועג וויאַזוי צו אַנולירן די שרעקליכע גזירה און אפילו באַפרייען בנימין פון תפיסה, און דאָס איז דורך אַ סולכאַ.

די פּראָבלעם איז געווען אַז די משפּחה האָט געפאָדערט צופיל געלט, און די הלכה איז דאָך אַז  אין פודין את השבויים יתר על דמיהן. עווענטועל האָט ר' אברהם באַוויזן זיי אַראָפּצוברענגען פון בוים דורכ'ן זיי ערקלערן אַז די סומע פון אַ מיליאָן דאָלאַר איז נישט רעאַליסטיש און זיי האָבן געשניטן דעם פאַרלאַנג צו אַ האַלב מיליאָן דאָלאַר. מיט אַ יאָר צוריק האָבן זיי ווידעראַמאָל אַראָפּגעלאָזט דעם סכום צו אַ פערטל מיליאָן דאָלאַר, און דאָ איז וואו זיי זענען געבליבן שטיין. זיי ווילן נישט אַראָפּלאָזן מער אַ צענט.

באַלדיגע סכנה
פאַר דעם לעצטן יאָר איז דער גורל פון בנימין געבליבן הענגען אין דער לופטן ווען ר' אברהם האָפט און איז מתפּלל אַז דער גזר דין זאָל נישט אויסגעפירט ווערן. אָבער מיט אַרום אַ חודש צוריק האָט די משפּחה אויסגעפונען צו זייער שאָק און אַנגסט אַז בנימין איז צוריקגעשיקט געוואָרן קיין סולימאַניאַ, וואו ער געפינט זיך אינעם יעצטיגן מאָמענט.

לויט די עסקנים און אַדוואָקאַטן מאַכט דאָס זיין סיטואַציע פיל שעדליכער, צוליב דעם שטאַרקן איינפלוס וואָס די איראַנער האָבן אין יענעם ראַיאָן, נאָכדערצו נאכדעם וואָס מדינת ישראל האָט אַטאַקירט איראַן און דער רעזשים ברענט פאַר נקמה.
ווי די משפּחה פון בנימין גיבט איבער איז ער אין אַ שווערן פיזישן צושטאַנד. די איבערלעבענישן אין תפיסה האָבן געהאַט אַ שווערן אַפעקט אויף זיין געזונט צושטאַנד ער איז שוואַך און קראַנק, און זיין זע-קראַפט איז געשעדיגט געוואָרן. חוץ פון דעם גייט בנימין אַריבער ביטערע פּייניגונגען אין תפיסה דורך די אַרעסטאַנטן וועלכע געבן אים נישט קיין מנוחה.

לויט ווי דער איראַקער אַדוואָקאַט פון בנימין, אַוועסטאַ סאַלים, האָט באַשטעטיגט אין אַ בריוו צו די עסקנים, איז פאַראַן אַ קלאָרע פאַרשטענדעניש מיט דער פאַמיליע אַז פאַר דעם סכום פון 250,000 דאָלאַר קען בנימין אַרויסגעלאָזט ווערן פון תפיסה. ער האָט אויך צוגעלייגט אַז ס'דראָעט יעדן טאָג אַז די אויטאָריטעטן זאָלן מקיים פּסק זיין און אים אַרויספירן צו דער תלי'."

דער באַרימטער אַדוואָקאַט אַלען דערשאָוויץ, וועלכער איז אַליין געווען בעובי הקורה און אַרויסגעהאָלפן מיט שתדלנות פאַר דער באַפרייאונג פון בנימין כאַסין האָט אויך געשריבן אַ בריוו צו באַשטעטיגן די איינצלהייטן. לויט מר. דערשאָוויץ גייט בנימין אַריבער שווערע פּייניגונגען אין תפיסה און זיין לעבן איז אין אַ סכנה יעדער מינוט.

אין אַ וואַרעמען רוף צו כלל ישראל זאָגט דער אַדוואָקאַט ר' אברהם לאָווי: "לויט ווי מען האָט מיר געזאָגט האָבן זיי פּשוט נישט אויסגעפירט קיין הינריכטונגען אין דער יעצטיגער צייט, אָבער דער פּסק איז כתוב וחתום און זיי קענען עס אויספירן יעדן טאָג, רח"ל. מיר קענען אויסגעפונען יעדן טאָג אַז זיי האָבן אים אַרויסגעשלעפּט פון זיין צעל און אים הינגעריכטעט, און דאָס איז אַ גרויסע ווייטאָג, ווייל אויב וואָלט איך שוין געהאַט דעם סכום געלט יעצט וואָלט איך אים געקענט אַרויסנעמען פון תפיסה ממש ביז אַ קורצער צייט."

וואָס ס'מאַכט די געשיכטע אַזוי אויסערגעווענליך איז דער פאַקט אַז אידן האָבן יעצט די מעגליכקייט מקיים צו זיין די מצוה פון פּדיון שבויים, און אים אַרויסנעמען פון תפיסה, אַ מצוה וואָס קומט זייער זעלטן אונטער היינטיגע צייטן, ספּעציעל אין דער מערב-וועלט, וואו מיט געלט קען מען נישט קויפן פרייהייט. בסך הכל קען מען אויפנעמען אַ גוטן אַדוואָקאַט און האָפן אויפ'ן בעסטן.

דער חשוב'ער סאַטמאַרער דיין פון אַנטווערפּן, וועלכער איז מקריב זיין לעבן פאַר דער מצוה פון פּדיון שבויים האָט אין זיין מכתב קודש געשריבן אַז ער נעמט פּערזענליך אחריות אויפ'ן געלט וואָס וועט אַריינגיין אין דעם דיינ'ס צדקה קאַסע און ער וועט האָבן פולשטענדיגע אויפזיכט אויפ'ן געלט. דער דיין וועט אויך שיקן אַ שליח מיוחד קיין איראַק, אַן עסקן ויר"ש וועלכער האָט אין לויף פון די יאָרן געדינט אַלס רעכטער האַנט פונעם דיין אין זיינע אומצאָליגע פּדיון שבויים אַקטיוויטעטן, וואָס וועט זיכער מאַכן אַז דאָס געלט קומט אָן צום ריכטיגן אָרט.

פּדיון שבויים איז אַ מצוה פאַר וועלכן מען מוז אפילו פאַרקויפן אַ ספר תורה! במשך פון אַלע צייטן האָבן אידן זיך געלאָזט קאָסטן שווערע געלטער פאַר דער דאָזיגער מצוה און מיט א מסירת נפש זיך אַוועקגעגעבן פאַר פּדיון שבוים. יעצט האָט כלל ישראל אַ זעלטענע געלעגנהייט צו קענען מיט אַ רעלאַטיוו-קליינער סומע געלט ראַטעווען אַ איד פון טויט שטראָף ממש, און זיך איינקויפן זכותים צום יום הדין.

יעצט קענען מיר אַלע מקיים זיין פּדיון שבויים אויפ'ן זעלבן אופן ווי דער הייליגער צדיק, רבי משה לייב סאסובער זי"ע - וועלכער איז געפאָרן אויף דער לענג און ברייט, אויף ווייטע שטרעקעס, צוזאַמצוקלייבן אויסלייז-געלט אַרויסצונעמען אידן פון תפיסה – און זיך איינקויפן געוואַלדיגע זכותים פאַר'ן יום הדין.

כלל ישראל ווערט גערופן זיך אָנצורופן וואַרעם דורכ'ן דרוקן דא 

גלייכצייטיג ווערן אידן גערופן מתפּלל צו זיין פאַר בנימין בן לימור אַז ער זאָל שוין אַרויסגיין מאפילה לאורה בקרוב ממש.

אַ דאַנק דער גרויסער מצווה פון פּדיון שבויים וועלן מיר זוכה זיין זיך אויסצובעטן אַ גוט געבענטשט יאָר, להכתב ולהחתם לאלתר לחיים טובים ולשלום, בספרן של צדיקים גמורים

בילדער:
1 – בריוו פון הרה"ג רבי חי"ד ווייס שליט"א דומ"ץ סאַטמאַר-אַנטווערפּן וועלכער וועט זיין עומד על המשמר אויפ'ן געלט און שיקן אַ שליח מיוחד קיין איראַק

2 – מכתב קודש פון אבד"ק דזיקוב-מעליץ שליט"א וועלכער איז עוסק אין פּדיון שבויים פאַר איבער דרייסיג יאָר אַז ער האָט פעסטגעשטעלט די פּרטים

3 - דער איראַקער אַדוואָקאַט פון בנימין כאַסין, אַוועסטאַ סאַלים, באַשטעטיגט אין אַ בריוו צו די עסקנים, אַז ס'איז פאַראַן אַ קלאָרע פאַרשטענדעניש מיט דער פאַמיליע אַז פאַר 250,000 דאָלאַר קען בנימין אַרויסגעלאָזט ווערן פון תפיסה, און אַז ס'דראָעט יעדן טאָג אַז די אויטאָריטעטן זאָלן מקיים פּסק זיין און אים אַרויספירן צו דער תלי'

4 - דער באַרימטער אַדוואָקאַט, אַלען דערשאָוויץ, שרייבט אין אַ בריוו צו די עסקנים אַז בנימין גייט אַריבער שווערע פּייניגונגען אין תפיסה און זיין לעבן איז אין אַ סכנה יעדער מינוט, און מיט 250,000 דאָלאַר קען מען אים ראַטעווען