יארצייט - שבת קודש ט"ו אייר.

הרה"ק רבי חיים מאיר יחיאל ב"ר אבי עזרא זעליג זי"ע, ממאגלניצא,

המכונה השרף ממגלניצא.

ער איז געבוירן אין שטאט גרעניץ, בשנת תקמ"ט. 

צו זיין טאטע הרה"ק רבי אבי עזרא זעליג אב"ד גרעניץ זי"ע,

און צו זיין מאמע הרבנית הצדקת מרת פערל ע"ה,

בת הרה"ק מקאזניץ זי"ע,

מצאצאי פון דעם הייליגען מגלה עמוקות זי"ע. 

ער איז געווען א גאון מפורסם, בקי בנגלה ובנסתר, און א פועל ישועות בקרב הארץ, טויזנטער חסידים זענען געקומען צום רבין זיך לערנען דעם ריכטיגען דרך אין עבודת השם, וואס עס איז געווען באוויסט אז זיין עבודה איז געווען מיט א דביקות דקדושה, ער האט ממש געברענט בשעת'ן דינען דעם גרויסען און באשעפער, און טאקע דערפאר האט מען דעם צדיק וקדוש גערופען מיטן נאמען "השרף ממאגלניצא"

צדיקים האבן געזאגט אז פון הרה"ק מברדיטשוב זי"ע האט מען ביי קיין איין צדיק נישט געזעהן די עבודה וואס מען האט געזעהן ביים הייליגען שרף ממאגלניצא זי"ע. 

אלס קליין קינד איז ער געגאנגען צום חוזה מלובלין זי"ע און דער חוזה מלובלין האט אויפגעהויבן זיינע הייליגע הענט און געוויזען אויפן קינד און געזאגט בזה"ל, "בימיו תוושע יהודה וירושלים".  

ער איז אלס קינד נתגדל געווארן אינעם שטוב פון דעם זיידן הרה"ק המגיד מקוזניץ זי"ע, 

און ביי די 7 יאר האט ער געהאט די זכיה צו שלאפן אונעם זעלבן בעט ווי דער הייליגער זיידע דער מגיד מקוזניץ זי"ע.  

איין נאכט האט דער אייניקל באמערקט אז די זיידע איז אויפגעשטאנען פון בעט, און געהערט אז איינער איז אריין געקומען, און דער מגיד איז אריין אונעם אנדערן שטוב, ער האט געמיינט אז דאס איז אליהו הנביא ז"ל. 

ווען דער מענטש איז אוועק האט דער אייניקל געפרעגט דעם זיידן, ווער איז דער געווען, אוודאי אליהו הנביא, האט דער זיידע געזאגט, מיין קינד דאס איז געווען הרב ממזריטש זי"ע, און צוגעלייגט די ווערטער, 

"גילוי צדיקים איז גרעסער ווי גילוי אליהו".  

איינמאל זייענדיג ביים זיידן איז ער קראנק געווארן און דער זיידע האט געשיקט א קוויטל צו זיין רבין הרה"ק מלובלין זי"ע אז ער זאל מתפלל זיין פארן קינד, ווען דער חוזה האט געליינט דעם קוויטל האט ער געזאגט בזה"ל, "מיר זעהן אז ער וועט נאך זיין דער ממלא מקום פון דעם זיידן המגיד הק' זי"ע".  

איינמאל איז דער הייליגער דברי חיים זי"ע געווען אין א שטאט און דער הייליגער שרף ממוגלניצא איז אויך דארט געווען, איז דער הייליגער צאנזער רב געגאנגען 10 מאל אין מקו' בעפארן גיין צום שרף.

ער האט חתונה געהאט מיט הרבנית הצדקת מרת גיטל ע"ה, בת הרה"ק רבי אלעזר מליזענסק זי"ע, בן הרה"ק רבי ר׳ אלימלך מליזענסק זי"ע. 

ער איז געווען א תלמיד פון אסאך צדיקי דורו ובתוכם. 

הרה"ק בעל החוזה מלובלין זי"ע,

והרה"ק בעל אוהב ישראל מאפטא זי"ע,

והרה"ק היהודי הקדוש מפשיסחא זי"ע,

והרה"ק רבי ישראל מרוז'ין זי"ע.  

אויך האט ער צוזאמען מיט הרה"ק רבי יצחק מווארקא זי"ע געדינט אלס נשיא צדקת רבי מאיר בל הנס לטובת עניי ארץ ישראל. 

ער האט אסאך עוסק געווען ארויסצוברענגן אז א איד ברויך זיך מיגעה זיין פאר עבודת השם, סיי מיטן דאווענען מיט א ברען, און סיי ביים טון אנדערע מצוות זאל א איד דאס טון מיטן גאנצן כח און נאר אינזין האבן ווי אזוי צו מרבה זיין כבוד שמים. 

זיין גרעסטע עבודה איז געווען אין דעם מדה פון שפלות וענות עצמו, ער האט פון זיך בכלל נישט געהאלטן, און געזאגט אז דער פשוטע איד איז אסאך מער חשוב ווי ער, און אייביג געזאגט אז א אמת'ע מנהיג ישראל איז איינער וואס קען נישט טרעפן צווישן זיין חסידות איינער וואס איז נידעריגער ווי אים. 

אלול בשנת תקפ"ח ווען זיין פעטער הרה"ק רבי משה מקוזניץ זי"ע איז נסתלק געווארן איז ער געווארן רב אין שטאט מגלניצא, און דאן זענען טויזנטער אידן געקומען זיך מדבק זיין אין דעם צדיק וקדוש, אויך אסאך תלמידים פונעם זיידן דער קאזניצער מגיד זענען געקומען צו אים. 

ער האט איבער געלאזט זיינע הייליגע קינדער.  

הרה"ק רבי יעקב יצחק בעל אמת ליעקב מבלענדוב זי"ע,

הרה"ק רבי אלימלך מגראדזיסק זי"ע,

הרה"ק רבי אבי עזרא זעליג מסטריא זי"ע,

הרה"ק רבי משה יוסף מגריצא זי"ע,

הרה"ק רבי אברהם יהושע העשיל ממאגלניצא זי"ע, ממלא מקום אביו,

חתנו, הרה"ק רבי אברהם אלחנן אונגאר מקאלושין זי"ע, בן הרה"ק רבי מרדכי דוד מדאמבראווא זי"ע,

חתנו, הרה"ק רבי יהודה הורוויץ ממעליץ זי"ע. 

הרה"ק רבי דוד מאמשינוב זי"ע, פארציילט אז בשנת תר"ט איז דער רבי נישט געזונט געווען און די מצב איז געווען שווער, 

אבער ווען די יו"ט פסח איז דורך בשלום איז געווען א שמחה גדולה ביי די חסידים, אויף שבת פרשת אחרי קדושים זענען געקומען א גרויסע עולם צום רבין אויף שבת, ובתוכם הרה"ק רבי משה מלעלוב זי"ע, און הרה"ק רבי חיים דוד דאקטער מפיעטרקוב זי"ע.  

ביום ב' פרשת אמור איז די מצב געווארן גאר שווער ביים רבין, איז געווען דארט דער אייניקעל הרה"ק רבי יוסף מדאמבראווא זי"ע, פארציילט ער אז בשעת יציאת נשמה פון דער זיידע ביי די לעצטע רגע, האט דער זיידע אריבער געפריט ידיו הקדושים אויף זיין דיקנא קדישא, און דער אייניקעל האט א שריי געגעבן די רבי איז שוין נישט מיט אונז און אויסגעבראכן אין א געוויין. 

ווייל ביים זיידע הרה"ק המגיד מקוזניץ זי"ע, און די זוהן הרה"ק רבי משה אליקום מקוזניץ זי"ע האט מען אויך געזעהן אז זיי האבן אריבער געפירט די הענט אויפן דיקנא קדישא ממש בעפאר יציאת נשמה.  

נסתלק לגנזי מרומים יום ב' פרשת אמור ט"ו אייר תר"ט. 

ומנוחתו כבוד איז אין שטאט מאגלניצא.

זכותו הגדול יגן עלינו 

ועל כל ישראל אמן.

 מעשה א,

ווי מען פארציילט אז דער זיידע דער הייליגער קאזניצער מגיד זי"ע איז דאך געווען א איש חלש מאוד און געווען זייער שוואך, צוויי באגלייטער'ס האבן אים געברויכט באגלייטן צום ביהמ"ד צוליב זיין שוואכקייט, אבער ווען דער מגיד איז אנגעקומען אין ביהמ"ד האט ער אפגעלאזט די באגלייטער און צוגעלאפן צום עמוד און אנגעהויבן מיט זיין עבודת התפילה מיט א ברען.   

דער אייניקעל הרה"ק השרף ממאגלניצא זי"ע איז אויך געווען א גרויסע חלש אבער ווען ער איז אנגעקומען אין ביהמ"ד צום דאווענען האט מען אויף דעם צדיק בכלל נישט געזעהן קיין חילשה ער האט געדאווענט מיט א התלהבות דקדושה.

דער מגיד מקאזניץ זי"ע האט געהאט צוויי יונגע תלמידים ביי זיך אין ביהמ"ד איינס איז געווען הגה"ק בעל חידושי הרי"ם זי"ע און די אנדערע איז געווען זיין אייניקעל הרה"ק השרף ממאגלניצא זי"ע.  

דער מגיד האט געגליכן אריין צו קומען צו די צוויי גאונים און פרעגן א שאלה און זעהן זייער גדלות בתורה, אמאל האט דער חידושי הרי"ם געענטפערט די תשובה, און אמאל האט דער שרף געענטפערט די תשובה.  

איינמאל ווען דער זיידע האט געפרעגט א שאלה און דער שרף האט גענטפערט די תשובה, דערנאך זענען די צוויי יונגע גאונים ארויס פון ביהמ"ד, האט דער חידושי הרי"ם געטראפן דעם שרף ממאגלניצא וויינען, ווען ער האט אים געפרעגט פארוואס ער וויינט. 

האט ער געזאגט אז ער וויל אים בעטן מחילה, דער חידושי הרי"ם האט געפרעגט דעם שרף אויף וואס ער בעט אים מחילה, האט דער שרף געזאגט אז דער מגיד האט געפרעגט די שאלה און איך האב געענטפערט די תשובה און איך האב פאר דיר גורם געווען חלישת הדעת, 

און דערפאר וויל איך דיר בעטן מחילה. 

איינמאל איז הרה"ק הזקן מווארקא זי"ע זייער נישט געזונט געווארן, האט מען געשיקט א קוויטל צום צדיק הרה"ק ממאגלניצא זי"ע, 

האט דער רבי אריינגערופען זיין תלמיד הרה"ק רבי דב בעריש מוולברוז זי"ע, און אים געוויזען דעם קוויטל, האט זיך דער תלמיד אנגערופען צום רבין, דער הייליגער ווארקער רבי איז א צדיק וואס די וועלט ברויך אים האבן, דערפאר בין איך גרייט צו גיין פון די וועלט אנשטאט דעם צדיק, און דער תלמיד איז צוריק אין ביהמ"ד.  

אפאר טאג איז דורך און דער הייליגער ווארקער צדיק איז געזונט געווארן, דאן האט דער רבי אריינגערופען זיין תלמיד רבי דב בעריש און אים פארציילט אז ב"ה דער הייליגער ווארקער איז צוריק געזונט, און אים געזאגט עס שטייט אין ברוך שאמר "בָּרוּךְ פּוֹדֶה וּמַצִּיל", 

האט דער רבי געזאגט אז קודם קומט "בָּרוּךְ פּוֹדֶה" קודם לייזט דער באשעפער אויס דעם צדיק, און דערנאך "וּמַצִּיל" דער באשעפער איז דיך מציל אז די זאלסט נישט דארפן גיין פון די וועלט.

איז געווען איין יאר וואס עס איז נישט געווען צו באקומען קיין אתרוגים, דער שרף ממאגלניצא זי"ע איז פון דעם געווען זייער צובראכן, פלוצלונג איז דער חסיד פונעם רבי, ר' הירשקע מצפת געוואר געווארן אז עס איז דא א איד א נגיד וואס האט א שיינעם אתרוג, איז דער חסיד אריבער געפארן צו דעם נגיד כדי צו פראבירן צו איבערדען דעם נגיד אז ער זאל אועק געבן דעם אתרוג פארן רבין. 

וען דער איד איז אנגעקומען צו דעם נגיד און אים פארציילט די גרויסקייט פונעם רבין, האט דער נגיד גלייך פארשטאנען אז דער איד וויל דעם אתרוג פאר זיין רבין, האט דער איד געזאגט איך וויל דיר נאר זאגן אז דעם אתרוג וועל איך נישט אוועק געבן פאר כל הון דעלמא. 

אבער ווען די ווייב פון דעם נגיד האט דאס געהערט האט זי געזאגט פארן מאן, אונז האבן נאכנישט זוכה געווען צו קיין זש"ק, אפשר געבן מיר אוועק דעם אתרוג פארן רבין מיט א תנאי אז ער זאל מבטיח זיין אז אונז וועלן געהאלפן ווערן מיט זש"ק. 

דער נגיד האט מסכים געווען צום געשעפט און אוועק געגעבן דעם אתרוג פאר ר' הירשקע, אבער מיטן תנאי אז אויב די רבי איז נישט מבטיח ווי מען האט אפגעמאכט איז דער אתרוג גזל און די רבי קען מיט דעם נישט מקיים זיין די מצוה ווייל עס וועט זיין א ברכה לבטלה, ר' הירשקע האט מסכים געווען און גענומען דעם אתרוג.  

ווען ר' הירשקע איז אריינגעקומען צום רבין האט דעם פנים פונעם רבין אויפגעלאכטן אז ער איז זוכה צו האבן א הערליכע אתרוג לכבוד יו"ט, אבער ער האט גלייך געזעהן אויפן פנים פון ר' הירשקע אז ער איז נישט אזוי פרייליך, האט די רבי געפרעגט וואס גייט פאר, האט דער ר' הירשקע געזאגט די תנאי וואס דער איד האט געבעטן.  

דער צדיק האט געווארן פארקאכט און אריין אין א דביקות און זיך פארשפארט אין זיין שטוב, ר' הירשקע האט זיך אינטער געהערט אינטערן טיר פונעם רבין און געהערט ווי די רבי זאגט די ווערטער, "רבונו של עולם איך ווייס דעם אמת אז די צוויי קענען בדרך הטבע נישט האבן קיין קינדער, אבער וואס זאל איך טון אז איך וועל נישט האבן קיין אתרוג". 

דער צדיק איז ארויסגעקומען מיט א שמיייכעל אויפן פנים און געזאגט פאר ר' הירשקע "פארפאלן", און צום יאר איז דער נגיד געהאלפן געווארן מיט זש"ק.

הרה"ק רבי יהושע אשר משעדליץ זי"ע האט פארציילט בשם זיין זיידן הרה"ק רבי משה'לע מזעליחוב זי"ע, 

אז דער צדיק ממאגלניצא זי"ע האט אייביג מרגיש געווען ווען איינע פון זיינע חסידים גרייט זיך צו קומען צו אים, און ער האט זיי אלע אפגעהיטן אויפן גאנצען וועג אז זיי זאלן ניצל ווערן "מכף כל אויב ואורב בדרך וכל מני פורעניות המתרגשות לבוא לעולם".

אחרון של פסח בשנת תר"ח איז די רעבעצין נפטר געווארן, און אין די שלשים פונעם רעבעצין איז ליידער אוועק ביים רבין א אייניקל פון 4 יאר אלט די זוהן פון הרה"ק רבי יעקב יצחק מבלענדוב זי"ע, ביי די לוי' האט די רבי געזאגט פאר זיין זוהן אז די פטירה פונעם אייניקל איז געווען א עונש ווייל ער האט מאבל געווען אים שבת קודש אויף די פטירה פון זיין מאמע ע"ה.

[7:21 AM, 5/5/2023] +1 (347) 243-7777: מתורתו של רבינו זי"ע

דער צדיק ממאגלניצא זי"ע האט געזאגט אסאך פרעגן וואס איז געווען די גרויסע רעש אז אברהם אבינו ע"ה האט זיך געלאזט אריין ווארפן אין כבשן האש, עס איז דאך געווען אסאך צדיקים ביי כלל ישראל וואס האבן זיך געלאזט הארגענען אויף קידוש השם. 

נאר דער יצר הרע איז געקומען צו אברהם אבינו און געזאגט, אברהם אויב וועסטו דיך לאזן אריין ווארפן אין פייער וועט דאך נישט זיין ווער עס זאל פארשפרייטן דעם נאמען פונעם גרויסן באשעפער, גיי ביק דיך צום צלם, אזוי וועסטו בלייבן לעבן און קענען פראשפרייטן דעם נאמען פונעם באשעפער.  

האט אברהם אבינו ע"ה געזאגט פארן שטן, אויף מיר ליגט די מצוה פון זיך מוסר נפש זיין פארן גרויסן נאמען פון באשעפער. 

און אויף די שאלה ווער עס וועט ווייטער פראשפרייטן דעם נאמען פון דעם באשעפער, הרבה דרכים למקום ער קען באשאפן א נייע אברהם וואס זאל דאס טון.

האט די רבי אויסגעפירט, דאס התבטלות פון אברהם אבינו צום באשעפער אן מאכן קיין חשבונות, דאס איז מגין אויף אונז נאך ביז היינט, און דאס איז די רעש וואס די תורה מאכט פון אברהם אבינו ע"ה.

לערן א משנה און צינד אן ליכט לעילו נשמת: 

הרה"ק רבי חיים מאיר יחיאל ב"ר אבי עזרא זעליג זי"ע 

די זכות פונעם צדיק 

וועט זיכער מיגן זיין.

הַלּוֹקֵחַ טֶבֶל מִשְּׁנֵי מְקוֹמוֹת, מְעַשֵּׂר מִזֶּה עַל זֶה, אַף עַל פִּי שֶׁאָמְרוּ, אֵין אָדָם רַשַּׁאי לִמְכֹּר טֶבֶל אֶלָּא לְצֹרֶךְ: